Podlaski Sejmik Osób z Niepełnosprawnościami organizuje konwenty w każdym subregionie woj. podlaskiego. Organizuje je po to, aby być blisko spraw nie tylko niepełnosprawnych mieszkańców dużych miast, ale też dowiedzieć się, jak wygląda sytuacja w małych miastach i na wsiach. I właśnie we wsi Osmola, 14 września odbył się pierwszy z tegorocznych konwentów. Do szkoleniowej stodoły zjechały osoby z niepełnosprawnościami, opiekunowie, organizacje społeczne, sojusznicy osób z niepełnosprawnościami. Tym razem spotkaliśmy się wokół art. 30 Konwencji ONZ o Prawach Osób z Niepełnosprawnościami, czyli tematu kultury, turystyki, sportu.
Mity – do kosza!
Czy sport osób z niepełnosprawnościami nadal musi być traktowany jak rozgrzewka przed „prawdziwymi” zawodami? Czy z kolei teatr z udziałem niepełnosprawnych aktorów to taki teatr „na niby” albo wyłącznie forma rehabilitacji? M.in. te dwa mity udało nam się obalić podczas konwentu w Osmoli. Obalili je przede wszystkim własnym przykładem sami uczestnicy spotkania, którzy sportem i kulturą zajmują się na poważnie i z zamiłowania. Efekty pracy aktorów z Teatru T3 działającego przy białostockim oddziale Polskiego Związku Niewidomych mogliśmy obejrzeć na miejscu. Bez wątpienia – prawdziwy teatr, prawdziwy występ, prawdziwy kunszt aktorski! Mit o aktorstwie „na niby” wylądował w słusznym dla niego miejscu – w koszu.
Jak, a może z kim?
Zastanawialiśmy się też, skąd biorą się bariery dla osób z niepełnosprawnościami w dostępie do nadal tak wielu dyscyplin sportu oraz form aktywnego wypoczynku? Otóż często wynikają one po prostu z braku pomysłu – JAK ów dostęp umożliwić. Tymczasem wystarczy pobudzić kreatywność osób, które już dany sport uprawiają, więc łatwiej jest im znaleźć innowacyjne rozwiązania. Trzeba też umożliwić spotkanie i nawiązanie współpracy sprawnych i niepełnosprawnych sportowców (to samo dotyczy zresztą na pewno twórców kultury). Rozwiązania pojawią się wtedy nawet w najbardziej niespodziewanych dyscyplinach. Nagle paintball staje się dostępny także dla osób na wózkach, a turystyka rowerowa, tyle że na tandemach, dla osób z dysfunkcją wzroku. Wartością dodaną w obu przypadkach jest frajda wynikająca ze współpracy sportowca sprawnego ze sportowcem z niepełnosprawnością. Kreatywność i współpraca – oto klucz do otwierania nowych możliwości udziału zarówno w kulturze, jak i sporcie oraz turystyce. Nic tu odkrywczego, a jednak warto sobie o tym przypominać. Kreatywność i współpraca. Ponadto bez bez dzielenia na „prawdziwych” i „nieprawdziwych” sportowców, twórców…, niektórzy potrafią się szczególnie zagalopować w tym segregowaniu. A tymczasem sport to sport, turystyka to turystyka, a kultura to kultura. Każda z tych aktywności wynika z potrzeb człowieka, każdego człowieka. Jak podsumował p. Piotr Szekowski, reżyser Teatru T3 – Nie sądziłem, że udział osób z niepełnosprawnościami w kulturze trzeba było aż zapisać w jakichś dokumentach, konwencjach po to, aby uznać prawo także tej grupy do zaspokajania naturalnych potrzeb z kulturą związanych.
III Konwent w Subregionie Bielskim został zorganizowany przez Podlaski Sejmik Osób z Niepełnosprawnościami oraz Stowarzyszenie „Centrum na Wschodzie”. Partnerami wydarzenia były: Gmina Dziadkowice, Pustelnia Sękalik, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Dołubowie, Dekanalny Instytut Kultury Prawosławnej w Siemiatyczach. Finansowo organizację wydarzenia wsparły: Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Bank BNP Paribas, Pater Firma. DZIĘKUJEMY!
FOT: Pustelnia Sękalik
You must be logged in to post a comment.